Nazywała się Helena
Tradusa Adamowska-Pantaleoni, ale wszyscy zwracali się do niej
zdrobniale - „Helenka”.
Urodziła się w
muzykalnej rodzinie. Jej starsi bracia, Józef i Tymoteusz Adamowscy,
wraz z żoną Józefa, Antoniną Szumowską-Adamowską, tworzyli
grupę Adamowski Trio i odnieśli wielki sukces w Europie i Stanach
Zjednoczonych.
Po tych wydarzeniach,
cała rodzina osiadła na nowojorskim Brooklinie i właśnie tam
urodziła się Helenka.
Geny muzyczne jednak
są wielkie. Helenka była bowiem spokrewniona z wielkim polskim
pianistą i mężem stanu Ignacym Janem Paderewskim.
W młodości pałała się
aktorstwem, choć niewiele grała w filmie. Natomiast z dokumentów
wynika, że zagrała na deskach teatru w czterech spektaklach: Sandro
Botticelli (marzec - kwiecień 1923), Sweet Nell of Old Drury (maj -
czerwiec 1923), The Pilgrimage (listopad 1925) i The Half-Caste
(marzec - maj 1926). Wystąpiła także w dwóch filmach niemych:
Second Fiddle (1923) oraz Grit (1924). Widzicie daty? I jak krótko
dany spektakl był odgrywany? Kto wówczas pomyślałby, że 70-80
lat jeden spektakl będzie ciągnął się w teatrze latami...
W październiku 1935
r. poślubiła prawnika włoskiego pochodzenia Guido Pantaleoni Jr.
Był to bardzo zamożny wdowiec, który miał troje dzieci z
pierwszego małżeństwa, natomiast Helenka urodziła mu jeszcze
dwóch synów.
Wówczas nastał czas
wojny... Guido zaciągnął się do armii, co było końcem ich
miłości. Zginął, wykonując lot bojowy nad Sycylią.
Po wojnie, w 1947 roku
Helenka Adamowska-Pantaleoni została współzałożycielką
amerykańskiego oddziału UNICEF, którego prezeską była od 1953 do
1978, kiedy to przeszła na emeryturę.
Teraz na ekranach kin
możemy oglądać jej wnuczkę. Téarę Leoni.
Luk
Cudowna postać. Niestety w Polsce malo znana.
OdpowiedzUsuńCudowna postać. Niestety w Polsce malo znana.
OdpowiedzUsuń